SPOJRZEĆ W OCZY – program badawczy, wczesne rozpoznawanie zaburzeń ze spektrum autyzmu

Info przede wszystkim dla rodziców dzieci 6-24 miesięcznych.

Wszystkie informacje, które Wam teraz przedstawię, są na podstawie informacji autorów badania i za ich zgodą. Strona projektu i wszelkie informacje: SPOJRZECWOCZY.PL.

TU MOŻESZ WYPEŁNIĆ KWESTIONARIUSZ DLA SWOJEGO DZIECKA

Spis treści:

  1. „Spojrzeć w oczy” – o co chodzi?
  2. Kto może wziąć udział w badaniu?
  3. Co zyskujesz przez udział w badaniu?
  4. Objawy zaburzeń ze spektrum autyzmu
  5. Materiały dla medyków
  6. Podsumowanie

„Spojrzeć w oczy” – o co chodzi?

Dziś o projekcie naukowym „Spojrzeć w oczy”, w którym chodzi o to, żeby dopasować anglojęzyczny kwestionariusz CSBS-DP, który jest skuteczną metodą wykrywania wczesnych objawów zaburzeń ze spektrum autyzmu, do warunków polskich. To znaczy, że trzeba go sprawdzić na grupie polskich dzieci.

Jeśli zostanie potwierdzona jego skuteczność, autorzy badania będą się starać, żeby był powszechnie używany w praktyce (w gabinetach lekarzy rodzinnych itp.), żeby na jak wcześniejszym etapie wychwycić dzieci, które potrzebują dalszej diagnostyki. To ważne, bo w przypadku dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, które będą potrzebowały terapii, im szybciej się ją wdroży, tym lepsze są efekty.

Na projekcie nikt nie zarabia – jest to projekt naukowy, prowadzony przez badaczy z Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu we współpracy z Akademią Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, Uniwersytetem SWPS i Uniwersytetem Śląskim.

TU MOŻESZ WYPEŁNIĆ KWESTIONARIUSZ DLA SWOJEGO DZIECKA

Kto może wziąć udział w badaniu?

  • Rodzice wszystkich dzieci w wieku 6-24 miesięcy, mieszkających w Polsce i posługujących się przede wszystkim językiem polskim.
  • Nie musisz umieć dostrzegać u swojego dziecka niepokojących objawów, kwestionariusz jest dla wszystkich dzieci i to on ma wykazać, czy dziecko potrzebuje dalszej diagnostyki.
  • Wypełnienie trwa 5-10 min.
  • Z powodu pandemii badanie jest przeprowadzane internetowo na stronie SPOJRZEĆWOCZY.PL.
  • Autorzy zapewniają, że twoje dane osobowe są zbierane tylko do celów naukowych i kontaktowych w zaszyfrowanych bazach danych. Dane do celów naukowych zostaną zanonimizowane.

TU MOŻESZ WYPEŁNIĆ KWESTIONARIUSZ DLA SWOJEGO DZIECKA

Co zyskujesz przez udział w badaniu?

  1. Po wypełnieniu kwestionariusza otrzymujesz raport na temat swojego dziecka, oceniający, czy występują u niego objawy wskazujące na zaburzenia ze spektrum autyzmu.
  2. Autorzy zapewniają, że jeśli wynik będzie sugerował potrzebę dalszej diagnostyki, udzielą pomocy w jej zorganizowaniu.
  3. Pomagasz stworzyć narzędzie diagnostyczne, dzięki któremu będzie można na jak najwcześniejszym etapie wychwycić dzieci, które wymagają diagnostyki w kierunku zaburzeń autyzmu.

Po ukończeniu przez dziecko 3. roku życia, celem kontroli jego dalszego rozwoju, osoby zaangażowane w projekt skontaktują się z Tobą. Jeśli nie zechcesz brać udziału w tej części badania, możesz w każdej chwili zrezygnować.

Objawy zaburzeń ze spektrum autyzmu

Dodatkowo na stronie „SPOJRZEĆ W OCZY” możecie przeczytać o objawach zaburzeń ze spektrum autyzmu, diagnostyce i rodzajach stosowanych terapii.

Fragment dostępnych tam materiałów z części „Wczesne objawy zaburzeń ze spektrum autyzmu”:

Pierwsze objawy ASD często pojawiają się już w pierwszych sześciu miesiącach życia dziecka, zwykle nasilając się z czasem (choć wrażenie nasilania się może wynikać ze spowolnienia lub zatrzymania rozwoju umiejętności komunikacji i mowy w porównaniu do innych dzieci). Przykładowymi wczesnymi objawami występującymi u dziecka z ASD są:

  • dziecko nie uśmiecha się do ludzi w 6 m.ż.
  • nie reaguje na swoje imię w 12 m.ż.
  • nie wskazuje ani nie używa gestów w 12 m.ż.
  • nie wypowiada pojedynczych słów w 16 m.ż.
  • nie wypowiada dwuwyrazowych fraz w 24 m.ż.
  • powtarza słowa lub frazy (echolalia)
  • mówi w specyficzny „płaski” sposób (nie intonuje)
  • unika kontaktu wzrokowego
  • woli bawić się w samotności
  • nie dzieli zainteresowań z innymi
  • nie udaje podczas zabaw (np. karmienia lalek)
  • układa zabawki w linię
  • bawi się zawsze w ten sam sposób
  • skupia się na częściach zabawki (np. kółkach)
  • staje się smutne, złe i drażliwe przez minimalne zmiany w otoczeniu
  • musi utrzymywać codzienną rutynę (np. kolejność czynności przed spaniem)
  • jest agresywne wobec innych i siebie
  • nie boi się lub boi się bardziej niż przeciętne dziecko
  • wykazuje nietypowe reakcje na dźwięki, zapachy, odczucia i wygląd (np. hałasy)
  • mimika dziecka jest uboga
  • unika lub opiera się przed fizycznym kontaktem
  • traci jakiekolwiek umiejętności nabyte wcześniej

Jeśli podobne objawy występują u Twojego dziecka, tym bardziej zachęcam Cię do udziału w badaniu:

TU MOŻESZ WYPEŁNIĆ KWESTIONARIUSZ DLA SWOJEGO DZIECKA

Materiały dla medyków

Na tej stronie znajduje się też broszura dla medyków (ale ściągnąć i przeczytać ją może każdy): MATERIAŁY INFORMACYJNE.

Fragment broszury z części „Jak odpowiednio współpracować z osobą z ASD podczas wizyty w gabinecie lekarskim?”, więcej możecie przeczytać w dostępnych na SPOJRZEĆWOCZY.PL materiałach.

  1. Kiedy rozmawiasz z osobą z ASD, odłóż wszystko na bok (np. nie pisz, nie
    zaglądaj w ekran komputera). Poświęć mu całą uwagę. Wtedy zwiększysz szansę, że
    zwróci się do Ciebie.
  2. Jeśli próbujesz nawiązać kontakt z małym dzieckiem, mów do niego z „jego
    poziomu” – przysuń się i przykucnij jeśli trzeba.
  3. Mimo, że dzieci z ASD mają trudność z kontaktem wzrokowym, staraj się cały
    czas patrzeć tak, jakbyś rozmawiał z osobą bez takich trudności. Zazwyczaj nasza
    uwaga jest dla takiej osoby bardzo wzmacniająca, wtedy jest szansa, że zareagują
    na Ciebie i Twoje słowa.
  4. Jeśli rozmawiasz z osobą z ASD, mów powoli i używaj krótkich, twierdzących
    zdań. Ułatwi jej to zrozumienie Ciebie.
  5. Pamiętaj, że dzieci i dorośli z ASD mają trudność z rozumieniem metafor, mów
    więc jak najbardziej konkretnie.
  6. Zanim zaczniesz badanie, spróbuj zainteresować dziecko tym, co lubi. Dzieci z
    ASD często mają swoją ulubioną bajkę, grę, maskotkę czy temat, o którym mogą
    rozmawiać godzinami i zagłębienie się w ten temat pozwoli Ci zdobyć zaufanie
    pacjenta.
  7. Bądź wyrazisty – jeśli będziesz okazywał dużo emocji swoją postawą ciała i
    głosem, zwiększysz szansę na nawiązanie kontaktu.
  8. Kiedy u osoby z ASD eskaluje nieodpowiednie zachowanie najlepszą metodą jest
    zachowanie spokoju i ograniczenie bodźców zewnętrznych – nie należy usilnie uspokajać i próbować „przemówić do rozsądku”. U młodszych oraz gorszej funkcjonujących osób skuteczne może okazać się odwrócenie uwagi poprzez wydawanie prostych próśb, by dziecko wykonało jakąś czynność, np. „pokaż nosek”, „trzymaj rączki z tyłu” – jednak zazwyczaj ten sposób działa u dzieci, które są już poddawane terapii i zostały nauczone takiego sposobu radzenia sobie ze stresem.

Podsumowanie

Jeśli jesteś medykiem pracującym z dziećmi, na stronie znajdziesz materiały, które mogą się przydać w Twojej pracy.

Jeśli jesteś rodzicem dziecka w wieku 6-24 miesięcy proszę Cię o pomoc w tym badaniu naukowym i wypełnieniu kwestionarusza:

TU MOŻESZ WYPEŁNIĆ KWESTIONARIUSZ DLA SWOJEGO DZIECKA

Tyle na dziś. Dzięki za dotarcie do końca :).

Słyszymy się codziennie na INSTAGRAMIE :).